Slim op weg - Te voet en met de fiets

Veel straten - niet alleen in Dilbeek, maar heel vaak in de deelgemeenten - werden destijds ontworpen vanuit een autoperspectief: lange rechte en brede wegen die uitnodigen tot snelheid. Voetgangers en fietsers worden getolereerd, maar niet meer dan dat. Er zijn amper voet- en fietspaden die naam waardig. De 50km-snelheidsbeperking in de gemeente is nutteloos omdat de politie altijd dezelfde gekende plekken controleert. Veel chauffeurs maken daar schaamteloos misbruik van: onaangepaste snelheid,herhaaldelijk snel optrekken en afremmen, slalommen tussen verkeerseilanden, agressief rijgedrag tegenover zwakke weggebruikers,... Dan heb ik het nog niet over de zware motoren. Het lijkt of de frustraties van de cameracontroles op de Ninoofsesteenweg, Brussele Ring en Lenniksebaan afgereageerd moeten worden in de omliggende gewone straten. Wanneer de 50 (of 30) km/u reëel afgedwongen wordt door de weginfrastructuur ernstig aan te pakken (veel meer drempels, verkeerskussens, wegversmallingen,...) creëer je een verkeersveilige omgeving voor iedere weggebruiker. Maak 50 écht 50, in plaats van te denken dat een verkeersbordje volstaat. Dat heeft ook een belangrijk milieu-effect, want trager rijden betekent lager brandstofverbruik, lagere uitstoot, minder lawaai, minder fijnstof en vooral veel meer veiligheid voor iedereen. En ook de de wegeninfrastructuur zelf zal veel langer meegaan.

trager rijden betekent veel minder verbruik, een gezonder leefomgeving en een sterk toegenomen verkeersveiligheid in het belang van iedere burger.